Categories
Uncategorized

‘n Koerantberig

‘n Opstel van graad 8.
(Dit is nie gebasseer op ware gebeurtenisse nie.)

RUIMTEWESENS? IS DIT DALK DIE EINDE?

Daar is allerhande vreemde gebeure gewaar by Tafelberg op 21 Maart 2017.
– meisie16
Kaapstad, Tafelberg

Vreemde, onbekende figuurtjies is opgemerk by Kaapstad se einste Tafelberg!
Baie beweer dat hulle wel al vreemde gebeurtenisse by hul geliefkoosde berg ervaar het.

“Dit het allus begin by die bobbejanne wat vreemd begin optree het. Hulle het allerhanne eienaar’ige trieks beginne doen!” het een van die inwoners gesê.

“Hulle het op hulle hanne begin loop en hul ‘tails’ geprobeer ‘catch’!” het nóg ‘n Kapenaar gesê.

Baie kinders het begin om hul eie afleidings te maak weens allerhande snaakse geluide en ligte in die omgewing.

Party het gesê dat dit Antjie Somers is. En ander het selfs gesê dat dit meneer Willy Wonka se einste ‘Oompa Loompas’ is!

Nadat die inwoners vreemde holtes in die berg, wat nie voorheen daar was nie, begin opmerk het, sowel as die plantegroei wat drasties monsteragtig groot geword het, het hulle onmiddellik die polisie ontbied.

Nadat hulle die berg ingetrotseer het, het hulle slegs gesê dat daar wel verdere ondersoek ingestel sal word.

Categories
Uncategorized

‘n Dag saam met ‘n straatkind

‘n Opstel van graad 8.

Die karre jaag verby. Die mense gluur jou aan terwyl jy dwalend op die sypaadjie sit en smeek vir kos.

Jy hoor die veraf geblaf van rondloper honde en die skreeuende bande van ‘n taxi wat om die hoek verskyn. Mense versnel hul spoed as hulle die leë, hondjie-oë, vuil gesiggie, gebarste hande en voete en skraal lyfie in die straat sien sit.

“Is dit my skuld?” Wil die kind weet. “My skuld dat my ma my nie meer wou hê nie?”

Die oggend het sy gewone verkeer. Die mense jaag werk toe en kom later weer terug. Dis net ‘n gejaag in hul lewens. Dis dieselfde roetine elke dag. Hul gesigte staar strak voor hulle uit om die smekende oë te vermy.

Niemand staan stil vir ‘n oomblik net om ‘n glimlaggie aan die kind te bied nie. As hulle wel sal kyk sal hulle sonder ‘n titsel respek skree: “Gaan huistoe!”

Grys. Die kleur wat die kind elke dag ervaar. Grys lug. Grys lewe. Grys alles. Die enigste sonskyn in dié se dag is die dierbare ou dame wat elke dag hierheen loop net om háár bietjie kos met die kind te deel.

Die kind aanvaar dit met die grootste glimlag in die wêreld wat jou ‘n knop in jou keel gee. As geskenkie kry die dame ‘n blommetjie wat sy dan elke dag in haar hare sit as herrinnering van die lewe se wonderwerkies.

Die kind het min water, min kos, maar baie hoop en liefde om vir almal uit te deel.

Categories
Uncategorized

I wouldn’t want to live anywhere else…

‘n Opstel van graad 8.

SA 2

From where I sit on our roof, I watch the dancing tree tops and the singing birds as the wind whistles past. The sun smiles, as it sets, watching the painting clouds decorating the sky. I imagine the experience the wild animals must have, running wild and free through the golden meadows against the brisk breeze. The elephants spraying themselves with the silvery, bright water and the giraffes poking their heads towards the sketching moon.

The sky grows darker and one by one the stars awake and starts to skip around the pale moon.

The fireflies leap around the moonlit sky surrounding the ecstatic stars. They twist and twirl on the rhythm of the howling owls and the laughing bush babies.

You hear the crickets’ screeching violins and something shuffling through the thick, eerie carpet of grass.

The nature lives in perfect harmony. It welcomes you with a choir of love, a charming dance and always enchanting entertainment. The heart of Africa certainly has an exceptional place in mine.