‘n Opstel van graad 8.
(Dit is nie gebasseer op ware gebeurtenisse nie.)

RUIMTEWESENS? IS DIT DALK DIE EINDE?

Daar is allerhande vreemde gebeure gewaar by Tafelberg op 21 Maart 2017.
– meisie16
Kaapstad, Tafelberg

Vreemde, onbekende figuurtjies is opgemerk by Kaapstad se einste Tafelberg!
Baie beweer dat hulle wel al vreemde gebeurtenisse by hul geliefkoosde berg ervaar het.

“Dit het allus begin by die bobbejanne wat vreemd begin optree het. Hulle het allerhanne eienaar’ige trieks beginne doen!” het een van die inwoners gesê.

“Hulle het op hulle hanne begin loop en hul ‘tails’ geprobeer ‘catch’!” het nóg ‘n Kapenaar gesê.

Baie kinders het begin om hul eie afleidings te maak weens allerhande snaakse geluide en ligte in die omgewing.

Party het gesê dat dit Antjie Somers is. En ander het selfs gesê dat dit meneer Willy Wonka se einste ‘Oompa Loompas’ is!

Nadat die inwoners vreemde holtes in die berg, wat nie voorheen daar was nie, begin opmerk het, sowel as die plantegroei wat drasties monsteragtig groot geword het, het hulle onmiddellik die polisie ontbied.

Nadat hulle die berg ingetrotseer het, het hulle slegs gesê dat daar wel verdere ondersoek ingestel sal word.

‘n Opstel van graad 8.

Die karre jaag verby. Die mense gluur jou aan terwyl jy dwalend op die sypaadjie sit en smeek vir kos.

Jy hoor die veraf geblaf van rondloper honde en die skreeuende bande van ‘n taxi wat om die hoek verskyn. Mense versnel hul spoed as hulle die leë, hondjie-oë, vuil gesiggie, gebarste hande en voete en skraal lyfie in die straat sien sit.

“Is dit my skuld?” Wil die kind weet. “My skuld dat my ma my nie meer wou hê nie?”

Die oggend het sy gewone verkeer. Die mense jaag werk toe en kom later weer terug. Dis net ‘n gejaag in hul lewens. Dis dieselfde roetine elke dag. Hul gesigte staar strak voor hulle uit om die smekende oë te vermy.

Niemand staan stil vir ‘n oomblik net om ‘n glimlaggie aan die kind te bied nie. As hulle wel sal kyk sal hulle sonder ‘n titsel respek skree: “Gaan huistoe!”

Grys. Die kleur wat die kind elke dag ervaar. Grys lug. Grys lewe. Grys alles. Die enigste sonskyn in dié se dag is die dierbare ou dame wat elke dag hierheen loop net om háár bietjie kos met die kind te deel.

Die kind aanvaar dit met die grootste glimlag in die wêreld wat jou ‘n knop in jou keel gee. As geskenkie kry die dame ‘n blommetjie wat sy dan elke dag in haar hare sit as herrinnering van die lewe se wonderwerkies.

Die kind het min water, min kos, maar baie hoop en liefde om vir almal uit te deel.

‘n Opstel van graad 8.

From where I sit on our roof, I watch the dancing tree tops and the singing birds as the wind whistles past. The sun smiles, as it sets, watching the painting clouds decorating the sky. I imagine the experience the wild animals must have, running wild and free through the golden meadows against the brisk breeze. The elephants spraying themselves with the silvery, bright water and the giraffes poking their heads towards the sketching moon.

The sky grows darker and one by one the stars awake and starts to skip around the pale moon.

The fireflies leap around the moonlit sky surrounding the ecstatic stars. They twist and twirl on the rhythm of the howling owls and the laughing bush babies.

You hear the crickets’ screeching violins and something shuffling through the thick, eerie carpet of grass.

The nature lives in perfect harmony. It welcomes you with a choir of love, a charming dance and always enchanting entertainment. The heart of Africa certainly has an exceptional place in mine.

Die antwoord is eenvoudig; dis waar die malste mense, wat jy ken, bly. Hulle wat die lag binne jou laat opborrel… Hulle wat jou teen die mure kan uitdryf en jou laat kook van woede, maar tog vergewe jy hulle evéntueel… Jou huis is waar julle grappe kan vertel wat eerder tussen julle moet bly, want meeste mense sal definitief hul wenkbroue optrek en met hul neus in die lug wegstap…

Jou huis is die plek waar jou trane in lag, lag in hartseer en woede in omgee verander… Dis die plek wat vir jou ń nuwe insig van ander se gevoelens en persoonlikhede gee… Waar jy respek kry ander se opinies en verskille…

Jou huis is die eerste plek waar jy skuiling en liefde sal vind… Dis die plek waar jy áltyd veilig sal voel… Die mal-mense is natuurlik die hoofrede daarvoor. Hulle wat altyd deur dik en dun by jou sal staan maak nie saak wat nie…

Hulle is die belangrikste faktor in jou lewe. Nie jy of hulle het besluit dat julle familie moet wees nie… God het. En Hy het beslis die beste keuse gemaak…

‘n Opstel van graad 7.

My kamer is die enigste plek waarheen ek kan vlug. Om ‘n bietjie weg te kom van al die lawaai en drama. My kamer, met die aangename stilte wat daar heers, is vir my soos die kalmerende klank van die turkoois golfies wat op die spierwit en ragfyn strande breek.

Wanneer jy instap, proe jy sommer die wonderlike aroma van die vars lug en suikersoet reuk van die pragtige blommetjies, in ons helderkleurige tuin, wat deur my oop kamervensters trek. Hier en daar sing ‘n voëltjie vanaf die digte en geheimsinnige bome.

Die rustige, koel windjie maak sy verskyning en fluit verveeld in jou ore. My kamermure lyk soos die stille grys-blou lug en die goue sonstrepies wat deurkom, verlig my kamer van hoek tot hoek.

In my kamer, silwerskoon, douvars en die beeldskone natuur wat my omring, voel ek die teenwoordigheid van lewe en die liefde wat God vir my het.

‘n Skrystuk van graad 7. (Hierdie is die produk van een of ander onpeilbare emosie wat ek ervaar het.)

Soos ń kind sonder sy ma… ń Kous sonder ń skoen… ń Mes sonder ń vurk… ń Boek sonder bladsye… ń Vertrek sonder ń deur… ń Koek sonder suiker… Jy kan nie sonder dit nie. Jy voel dat iets verkeerd is. Iets is weg. Dit voel leeg. Jy besef jy kan eintlik nie sonder dit nie. Dinge voel uit plek. Niks is reg nie… Jy voel ewe skielik klein en alleen. Jy voel ń diep hartseer in jou opborrel… Dinge lyk grys… Jy voel asof jy net nie kan wegkom van daardie gevoel nie… Die gevoel van eensaamheid en onrus… Jy het nie ń lekker gevoel oor iets nie… Jy voel die kalmte voor ń storm en kan net nie oor hierdie gedagte kom nie…

‘n Gebed van graad 7.

Here, gee my vlerke vir wanneer ek val. Gee my vinne om bo die water te bly. Gee my skoene vir die volgende heuwels.

Here, gee my krag om aan te hou. Gee my ń sambreel vir wanneer dit reën. Gee my hoop vir my silwer randjie.

Here, help my om te glo sodat ek berge kan versit. Gee my ń baksteen en ek bou vir U ń tempel.

Here, gee my ń kwas om die lug in te kleur. Gee vir my ń wolkie, en ek vorm ń hartjie. Gee vir my ń glimlag vir die volgende dag.

Here, gee my vreugde in my hart. Gee vir my stilte en ek bou lugkastele. Gee my elke dag ń skoon papier en ek skryf vir U ń brief.

Here, gee my hoop vir ń nuwe begin. Gee my energie en ek loop die wêreld deur.

Here, gee my ń vars gemoed.

Ek vra, maar ek dank U nie. Is dit dan so maklik om te vra… Maar so moeilik om selfs dankbaar te wees?

Dankie Here dat ons kan beplan vir ń volgende dag… Ons wonder nie of die Son weer sal opkom nie. Ons vertrou en glo in die volgende dag. Here, U het ons nog nooit teleurgestel nie. U is daar in goeie en slegte tye. U het U tyd vir alles en almal.

Ons almal is so bang vir goed wat nie eens bestaan nie. Ons almal vergeet dat U daar is. U is groter as die sonnestelsel se sonnestelsel!! U is groter as ons drome wat vér strek. U is ondenkbaar groot en almagtig.

U ken ons harte beter as wat ek my eie palm ken!

Dankie dat U ons God is…

‘n Skryfstuk van graad 6 of 7. (Dit was sommer iets lukraaks wat ek opgekweek het terwyl ons vir die onderwyser, voor die klas, gewag het.)

As ek kon vlieg sou ek hoër as die wolkekrabbers wees. Ek wens ek kan partykeer net wegkom van al die lawaai. Ek wens ek kon partykeer net alleen wees. Ek wil soms alleen in stilte met my gedagtes peuter. Ek wens ek kon ook net wegkom van toetse, eksamens, skool… Ek wens ek kon deur die wind vleg en na die helderkleurige kwilte onder my staar. Ek wens ek kon saam met die wolke prentjies vorm en saam met die son skilder en saam met die bome dans. Ek wens ek kon deur die lug vlieg en net myself wees. Nie die skaam skoolkind wat meeste mense my voor ken nie. Ek wil die persoon wees wie ek ken. Ek wens ek kon vlieg… Weg van die lawaai van karre. Weg van die mense wat my afbreek. Ek wil partykeer ook net alleen wees.
Ek wens ek kon vlieg…

Filippense 4: 13

‘n Skryfstuk van graad 7.

Ware vriende… die tipe mense wat elke liewe persoon nodig het, maar tog is ware vriende so skaars soos hoender tande. Ware vriende is die tipe mense wat ‘n glimlag op jou gesig kan sit sonder om naby jou te wees. Hulle aanvaar jou soos jy is. Hulle wil nie hê jy moet verander nie. Julle kan mekaar met jul geheime vertrou. Julle kan saam droom oor fantasieë. Hulle is nie die tipe vriende wat jou dwing om iets teen jou sin te doen nie. Hulle moedig jou aan om talente voluit te gebruik. Julle kan saam lag oor dinge. Ware vriende sal jou vuurtoring wees in woeste waters. Hulle sal nie twee keer daaroor dink nie. Daar is bittermin ware vriende in die wêreld. Ek is gelukkig om ń paar van hulle te hê.

Ware vriende… die tipe vriende wat altyd jou rug sal hê, ten spyte van die gevolge…

‘n Skryfstuk van graad 7.

Gedagtes, stories, idees… Dit wil uitkom, maar dit kan nie. Woorde wil nie kom nie. Ek het soveel te sê, maar ek weet nie hoe nie. Emosies wil kom, maar kan nie. Ek wil skryf, maar eindig op met ń stuk skoon papier en ń gevriesde pen een sentimeter van die papier af. Wat beteken dit? Ek wil my talent gebruik, maar ek kan nie. Ek kyk dan vas na die natuur en al my frustasies, vrae… word na die agtergrond geskuif. Die silver lug steel my gedagtes. Die wind gooi dit rond. Die reën was dit skoon. Die bome wieg effens en blare verken die silwer wolklose lug. Hier en daar vlieg ń voëltjie of twee. My gedagtes is skoon en vars. Dit vlieg deur die lug en beland in die hande van die Here. Ek dink hoe wonderlik alles is. Elke mens en dier het uiteenlopende persoonlikhede, maar tog help ons mekaar. Maak nie saak hoe goeie vriende jy het nie, die dier is tog maar die heel beste vriend wat jy kan kry. Ons almal het ń plek in die samelewing. God is lief vir ons almal net soos ons is. Ons hoef nie te verander nie. Ons kan dit maar begin glo.